Komunikacja alternatywna jest stworzona dla ludzi, którzy z różnych względów nie mogą komunikować się werbalnie. Ludzie, którzy są w pełni zdrowi nie mają nawet pojęcia jakim wyzwaniem może być brak możliwości mówienia. Kto najczęściej korzysta z tego typu komunikacji?
Osoby z zaburzeniami mowy i słuchu
Jedną z form komunikacji alternatywnej jest język migowy. Używają go osoby, które cierpią na zaburzenia mowy lub słuchu. Oczywiście, wiele zależy też od stopnia upośledzenia. Są osoby niedosłyszące, które nie muszą korzystać z języka migowego, bo są w stanie normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Wiele zdrowych osób również uczy się języka migowego. Nie jest on bardzo skomplikowany, a jego znajomość pozwala przełamywać bariery istniejące pomiędzy niepełnosprawnymi, a resztą świata. Taka umiejętność jest wyjątkowo potrzebna zwłaszcza w zakładach zatrudniających osoby niedosłyszące, niesłyszące oraz osoby z zaburzeniami mowy.
Choroby układu nerwowego
Jest też wiele chorób, które uniemożliwiają komunikację werbalną. Do najczęstszych z nich należą:
– mózgowe porażenie dziecięce,
– zmiany po udarze mózgu,
– zmiany degeneracyjne,
– skutki urazów głowy,
– stwardnienie rozsiane,
– stwardnienie boczne zanikowe.
Komunikacja alternatywna z tymi osobami opiera się na znakach manualnych, elementach graficznych lub znakach przestrzenno-dotykowych. Wybór metody jest uzależniony od możliwości pacjenta. Oczywiście, im gorsza jest jego zdolności motoryczne, tym wybór jest bardziej ograniczony.
Comments are closed.